15 stycznia 2019 – Strona 2 – Wydział Archeologii UW

15 stycznia 20192 lutego 2019

Gołębiewo – cmentarzysko kultury przeworskiej

Kierownik badań: dr Andrzej Maciałowicz
Miejsce badań:
Gołębiewo st. 14, gm. Kozłowo, pow. nidzicki, woj. warmińsko-mazurskie
Kraj: Polska
Instytucje uczestniczące w badaniach: Instytut Archeologii UW
Charakter stanowiska: cmentarzysko kultury przeworskiej
Opis badań:
Jedna z najbardziej rozległych ciałopalnych nekropoli kultury przeworskiej z młodszego okresu przedrzymskiego i wczesnego okresu wpływów rzymskich (II w. przed Chr. – II w. po Chr.), która dostarczyła m.in. licznej serii żelaznego uzbrojenia.
Projekt/finansowanie:
„Młodsza epoka żelaza na ziemiach pruskich – badania ratownicze na cmentarzyskach w Czerwonym Dworze (st. XXI), Gołębiewie (st. XIV) i Pieckach (st. I), woj. warmińsko-mazurskie” – projekt zrealizowany w 2008 r. (wraz z P. Szymańskim i M. Rudnickim) w ramach Programu Operacyjnego „Dziedzictwo kulturowe” (priorytet 4), finansowanego przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

15 stycznia 201922 marca 2024

Szczepanki – obozowisko łowców-zbieraczy z epoki kamienia

Kierownik badań: dr hab. Witold Gumiński
Miejsce badań: Szczepanki 8, gm. Wydminy, pow. giżycki
Kraj: Polska
Instytucje uczestniczące w badaniach: Instytut Archeologii UW
Charakter stanowiska: Stanowisko torfowe – cykl obozowisk łowców-zbieraczy z epoki kamienia
Opis badań: Paleośrodowisko, gospodarka, osadnictwo, obrządek pogrzebowy i wytwory drewniane, kościane, bursztynowe, kamienne, krzemienne i ceramika w kolejnych okresach epoki kamienia – od późnego paleolitu, przez mezolit, paraneolit (kulturę Zedmar) po koniec neolitu.

Aktualnie realizowany jest projekt badawczy dotyczący praktyk pogrzebowych na stanowisku Szczepanki:
NCN Opus 20; nr 2020/39/B/HS3/02375 Chronologia bezwzględna pochówków i luźnych kości ludzkich ze stanowisk łowiecko-zbierackich epoki kamienia Dudka i Szczepanki na Mazurach

Szczepanki, topór T-kształtny z poroża jelenia i pół pucharka kultury Zedmar (obok dwa kamienie i łopatka jelenia) zatopione przy brzegu byłego jeziora, fot. W. Gumiński, 2019 r.

Szczepanki, czaszka psa z pochówka psa zatopionego przy brzegu byłego jeziora, fot. W. Gumiński, 2012 r.

Szczepanki, wiosło z drewna jesionu z hydrodynamicznie wygiętym piórem i spiralnie pomalowanym trzonkiem, para-neolit, fot. W. Gumiński, 2010 r.

15 stycznia 201926 czerwca 2023

Qumayrah Ain 2 – osada neolityczna

Kierownik badań: dr Marcin Białowarczuk
Miejsce badań: Qumayrah Ain 2 (QA 2)
Kraj: Sułtanat Omanu
Instytucje uczestniczące w badaniach: Instytut Archeologii UW Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej UW, Ministerstwo Dziedzictwa i Kultury Sułtanatu Omanu
Charakter stanowiska: osada
Opis badań: Badania osady prowadzone były w latach 2016 – 2017 w ramach polsko-omańskiego projektu archeologicznego kierowanego przez Prof. Piotra Bielińskiego. Projekt obejmowały prospekcję powierzchniową nierozpoznanej dotychczas archeologicznie doliny Qumeira oraz badania wykopaliskowe wybranych stanowisk z różnych okresów. Prezentowane stanowisko QA 2 związane jest z pobytami osadników neolitycznych, sezonowo zasiedlających obszary wyżynno-górskie północnego Omanu. Dotychczas natrafiono tu na pozostałości zabudowy szałasowej, palenisk i konstrukcji gospodarczych oraz liczne zabytki krzemienne i kamienne. Analiza techno-typologiczna odkrytych materiałów, potwierdzona częściowo badaniami radiowęglowymi, pozwala wstępnie określić funkcjonowanie osady w 2 połowie V i w IV tys. BC, co odpowiada późnemu neolitowi.
Projekt/finansowanie: Omańsko-polski projekt archeologiczny w dolinie Qumeira – CAŚ UW oraz Ministerstwo Dziedzictwa i Kultury Sułtanatu Omanu.

15 stycznia 20194 lutego 2019

Supraśl – miejsce obrzędowe

Kierownik badań: dr hab. Dariusz Manasterski
Miejsce badań: Supraśl 3, gm. Supraśl, pow. białostocki
Kraj: Polska
Instytucje uczestniczące w badaniach: Instytut Archeologii UW, Muzeum Podlaskie w Białymstoku;
Charakter stanowiska: miejsce obrzędowe
Opis badań: Pracami wykopaliskowymi objęto obszar piaszczystego wyniesienia pośród rozlewisk rzeki Supraśl w obrębie Puszczy Knyszyńskiej, na którym rozpoznano dotychczas cztery obiekty o charakterze obrzędowym związane z działalnością ludności zaliczanej do kręgu kulturowego pucharów dzwonowatych, ślady pobytu ludności kultury ceramiki sznurowej oraz łużyckiej z wczesnej epoki żelaza.
Projekt/finansowanie: Interdyscyplinarne badania mikroregionu Puszczy Knyszyńskiej (finansowane z budżetu Instytutu Archeologii UW i Muzeum Podlaskiego w Białymstoku).