kierownik badań: dr Jan Szymański
miejsce badań: stanowisko archeologiczne San Isidro, departament Sonsonate, Salwador
San Isidro zlokalizowane jest pośrodku naturalnego korytarza łączącego wybrzeże Pacyfiku z żyznymi dolinami interioru.
charakterystyka stanowiska: Stanowisko poddane systematycznej erozji przez ciężkie maszyny rolnicze. Obecnie widocznych jest około 50 pozostałości po architekturze monumentalnej, rozsianych na przestrzeni ok. 6,5 km2. Datowanie powierzchniowych kolekcji ceramicznych zawiera się w Środkowym (1000 – 400 BC) i Późnym (400 BC – AD 250) Okresie Preklasycznym. San Isidro najprawdopodobniej pełniło funkcję dużego centrum regionalnego na południowo-wschodnich rubieżach Mezoameryki, oraz na zachodnich krańcach Ameryki Centralnej. Prace rozpoznawcze prowadzone były w latach 2018-2020. W roku 2021 rozpoczęły się badania wykopaliskowe.
W efekcie prospekcji przy użyciu dronów, do 2022 roku udało się zarejestrować ponad 50 struktur. Trwa ich weryfikacja terenowa.
instytucje uczestniczące w badaniach: Uniwersytet Warszawski, Dirección de Arqueología del Ministerio de Cultura (Salwador)
datowanie: wstępne, ~1000 BC – AD 250
finansowanie:
2021-2023 – Grant „Sonata” nr 2019/35/D/HS3/00219 pt. „Na kresach Mezoameryki: badania archeologiczne stanowiska San Isidro w Salwadorze”
2018 – Grant NCN „Miniatura” (ID 381403), 2019 – środki w ramach programu „Strategie doskonałości – uczelnia badawcza”
opis badań: W 2018 roku przeprowadzono prospekcję powierzchniową, a także opracowanie fotogrametryczne widocznych pozostałości przy użyciu drona. Stworzono wstępny plan stanowiska. Prace nad stworzeniem planu stanowiska trwały także przez lata 2019-2021. W 2021 roku rozpoczęto etap prac wykopaliskowych, skoncentrowany na trzech głównych obszarach San Isidro: grupie Trapiche, grupie Cerrito, oraz strukturze El Pato.
Struktura Cerrito 1 przed badaniami.
W trakcie wykopalisk okazało się, że największe struktury San Isidro wykonane są wyłącznie z spiętrzanej na mokro gliny, bez płaszczy kamiennych. W przypadku największej budowli stanowiska – Cerrito 1 – poszczególne etapy konstrukcyjne pieczętowano warstwami glinianej polepy suszonej na słońcu lub palonej.
Nieskomplikowane metody konstrukcyjne kontrastują z wyjątkowo dużymi rozmiarami stanowiska, a także z bogatymi ofiarami, celowo złożonymi w wypełnisku Cerrito 1.
Badania w San Isidro trwają. Niniejsza strona będzie (nieregularnie) aktualizowana.
bibliografia:
2022; Szymański J.; K. Misiewicz; R. Mieszkowski; J. Martecki, Regional Patterns, Local Techniques: Remote Sensing and Archaeology at prehispanic site of San Isidro, El Salvador, Journal of Archaeological Science: Reports 45.
2020; Szymański J.; Recent Research at San Isidro, El Salvador, in the Context of the Southeastern Mesoamerican Archaeology, Estudios Latinoamericanos 40:1-28.
2018; Szymański J., M. Mendez, M. Toledo, J. Avalos Campos, R. Cabrera, R. Cea; San Isidro: Large Preclassic site at the eastern edge of the Maya Culture, Mexicon 40(40): 100-104.