„Archeologia jako fenomen kulturowy – 100 lat warszawskiej archeologii”
Archeologia jest tą dyscypliną humanistyczną, której rola w kulturze, nauce i życiu codziennym jest przeogromna, ale ciągle niewystarczająco opisana. Projekt „Archeologia jako fenomen kulturowy – 100 lat warszawskiej archeologii” zakłada stworzenie wystawy czasowej dotyczącej ponad 100-letniej historii warszawskiej archeologii. Projekt ten wychodzi naprzeciw potrzebie upowszechnienia dorobku warszawskich archeologów jak również ukazania ich jako opiekunów i strażników dziedzictwa kulturowego w Polsce i na świecie. Na wystawie zostaną pokazane wykopaliska prowadzone obecnie w kraju i zagranicą przez warszawskich archeologów. Przypomnimy wybitne postaci archeologii warszawskiej, o których nie powinniśmy zapominać, nadal korzystając z ich dorobku naukowego.
dyżury:
pn. 13.30-15.00, wt. 12.00-13.00, w 2020 roku dyżury prowadzone są online w aplikacji Google Meet, po uprzednim zgłoszeniu się studenta drogą mailową, wysłany zostanie link do spotkania. Dodatkowy dyżur: pn. 15.00-16.30 https://meet.google.com/jeg-axeo-kqr
zainteresowania naukowe: archeologia paleolitu i mezolitu / traseologia / krzemieniarstwo / archeologia eksperymentalna
“Zgodnie z art. 4 pkt 8 ustawy – Prawo zamówień publicznych do wykonania podziału sali 209 w budynku WA UW została wybrana firma; MIWA Michał Iwaszkiewicz.”
Rada Naukowa Dyscypliny Archeologia informuje o publicznej obronie rozprawy doktorskiej Nazarija Buławki pod tytułem: “Osadnictwo kultury Jaz w oazach Tedżenu i Murgabu w Turkmenistanie” 7 października o godz. 13:00 Zawiadomienie Streszczenie Recenzja-Mielczarek Recenzja-Rączkowski
Iwona Modrzewska-Pianetti będzie dyżurować pod mailem iwonamodrzewska@poczta.onet.pl i po umówieniu spotkania na google.meet
w dniach 23 IX od 10-11tej, 29 IX od 10-11, 6 IX od 10-11tej, 13 IX od 10-11. Po rozpoczęciu zajęć zostaną podane nowe terminy stałych dyżurów.
Kierownik badań: dr Andrzej Maciałowicz (kierownik projektu) Miejsce badań: Dąbek, pow. mławski Charakter stanowisk: cmentarzysko Datowanie: późna epoka żelaza (II w. BC – III w. AD)
Wybrane zabytki z nekropoli w Dąbku: naczynie gliniane i zapinka żelazna kultury przeworskiej (II–I w. BC) oraz zestaw paciorków bursztynowych kultury wielbarskiej (II–III w. AD). Fot. A. Maciałowicz
W 2020 roku Uniwersytet Warszawski otrzymał ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w ramach programu Ochrona zabytków archeologicznych, dofinansowanie zadania pt.
Dąbek, stan. 9 – nekropola kultury przeworskiej i wielbarskiej na północnym Mazowszu
Celem dwuletniego projektu jest opracowanie i pełna publikacja wyników nieinwestorskich badań archeologicznych, prowadzonych przez Muzeum Ziemi Zawkrzeńskiej w Mławie w latach 90. XX w. na cmentarzysku w Dąbku (stanowisko 9), pow. mławski. Nekropola była użytkowana przez społeczności kultur przeworskiej i wielbarskiej w czasach między II w. BC – III w. AD. Odkryte na stanowisku 9 zabytki są bardzo interesujące ze względu na stosunkowo liczną reprezentację znalezisk z najwcześniejszego horyzontu kultury przeworskiej, datowanego na II w. BC, a także na niezwykłe dla tego ugrupowania cechy inwentarzy grobowych, tj. niespodziewane bogactwo metalowych elementów stroju znalezione w grobach kobiet (zapinki, klamry do pasa), przy równie zaskakującym całkowitym braku uzbrojenia, które powinno towarzyszyć pochówkom męskim. Opracowanie znalezisk z dąbeckiej nekropoli przyczyni się więc do lepszego zrozumienia procesów kształtowania się i rozwoju wzorców kulturowych społeczności zasiedlających tę część północnego Mazowsza w czasach szeroko rozumianego przełomu er.
Efektem finalnym projektu będzie dwujęzyczna (polsko-angielska) publikacja książkowa – monografia cmentarzyska. Elektroniczna wersja publikacji będzie dostępna bezpłatnie na stronie internetowej Instytutu Archeologii UW oraz za pośrednictwem portalu academia.edu.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych
